W Internecie szybko rozprzestrzenia się moda na dekodowanie słów. Niektórzy szczerze wierzą w sens tej akcji, inni szczerze się bawią. W obu przypadkach mówimy o rozwiązywaniu zagadek. Tylko zasady układanki mogą się różnić.
Czy to jest to konieczne
- - „Księga Ra” autorstwa AA Tiunyaev;
- - znaczenie liter.
Instrukcje
Krok 1
Przestudiuj znaczenie liter z Księgi Ra, aby znaleźć starożytne znaczenie tego słowa. Zapisz spółgłoski z terminu lub nazwy, której potrzebujesz, od lewej do prawej. Skomponuj swoją frazę, korzystając z następującego wzoru. Pierwsza litera to podmiot lub podmiot, druga to orzeczenie lub czynność. Trzecia spółgłoska to przedmiot, na który wpływa charakter pierwszego znaku. Czwarty z kolei oznacza działanie trzeciego, które jest wykonywane w znaczeniu piątej litery. A potem zgodnie z tą samą logiką. Samogłoski nie są liczone, ponieważ uważa się, że starożytna litera była wyłącznie „spółgłoską”, to znaczy, że w liście były wyświetlane tylko spółgłoski.
Krok 2
Odszyfruj dowolną nazwę, używając znaczenia liter. Zapisz interpretacje zawartych w nim symboli. Wymyśl jedno lub więcej z nich, aby opisać osobę. Pracuj nad sformułowaniem. Zrób to samo dla domowych form imienia. Porównaj i sprawdź, jak są do siebie podobne i czym się różnią. Duża liczba możliwych skrótów nazwy oznacza ich wszechstronny wpływ na osobę. Innymi słowy, zakłada wszechstronność osobowości.
Krok 3
Podziel słowo na sylaby lub inne części, które mogą mieć sens. Możesz dodać do nich sugestywne zakończenia, aby wyjaśnić znaczenie. Na przykład „arystokrata” - stokrotny Aryjczyk - to osoba o stokrotnie podwyższonych cechach moralnych.
Krok 4
Zagraj w rozszyfrowanie komiksu. W grę wchodzi kilku graczy. Lider wybiera słowo, następny gracz pisze je, aby uzyskać mniej lub bardziej sensowną frazę. Każda litera odpowiada za swoje własne słowo. Na przykład słowo „stół” oznacza „walczymy tylko blaszanymi łyżkami”. Słowo na końcu deszyfrowania trafia do następnego gracza w celu wykonania podobnej operacji. Litera może stać się nie tylko słowem, ale także przyimkiem lub cząstką. Co więcej, „e” może zastąpić „e”, a „s” na końcu słowa można pominąć lub przeczytać jako „i”. Graj, aż się znudzisz.
