Odwiedzający internet są często zirytowani dominacją niechcianych wiadomości e-mail (spam), wirusów, reklam i pornografii. Aby w jakiś sposób poradzić sobie ze złośliwą zawartością, wiele serwisów sieciowych zaczęło tworzyć listy zawierających ją stron - czarne listy, inaczej czarne listy (z angielskiej czarnej listy). Użytkownicy tych usług są chronieni przed takimi treściami w sieci, ponieważ dostęp do stron je zawierających jest zablokowany.
Czarne listy są dostępne od twórców głównych przeglądarek: Internet Explorer, Opera, Mozilla, Google, Chrome i innych. Producenci oprogramowania antywirusowego tworzą również czarne listy, które obejmują głównie witryny znane z rozprzestrzeniania wirusów. Dostawcy mają również własne czarne listy, ponieważ prawo zobowiązuje ich do ochrony swoich klientów przed zasobami zawierającymi np. pornografię dziecięcą, literaturę ekstremistyczną i inne zabronione treści. Administratorzy sieci społecznościowych, takich jak Facebook, VKontakte, Odnoklassniki i My World Mail.ru również mają własne czarne listy.
Czarna lista to wygodne narzędzie do regulowania treści prezentowanych użytkownikom do przeglądania. Na przykład menedżer lub służba bezpieczeństwa informacji przedsiębiorstwa wprowadza do nich zasoby w Internecie, które mogą uszkodzić sieć i komputery pracowników oraz odwrócić uwagę od procesu produkcyjnego. Blokowane są również wszystkie witryny, przez które może dojść do wycieku informacji niejawnych.
Możesz także korzystać z czarnych list w domu. Przede wszystkim są to czarne listy tworzone przez dostawcę Internetu i twórcę oprogramowania antywirusowego. Są regularnie aktualizowane, aby zapewnić niezawodną ochronę. Twórcom list można pomóc, wskazując niechciane witryny, zgłaszając spam lub nielegalne treści. Ponadto dostępna jest również funkcja kontroli rodzicielskiej. Jeśli właściciel komputera nie chce, aby jego nieletnie dzieci odwiedzały niektóre strony, może skonfigurować tę funkcję w przeglądarce i programie antywirusowym. Oprócz blokowania nielegalnych treści, Kontrola rodzicielska ograniczy dostęp do zasobów zawierających na przykład sceny przemocy, seks, wulgaryzmy i wszelkie inne, w przypadku których konieczne będzie ręczne umieszczenie ich na czarnej liście.
W 2012 roku Rosja przyjęła ustawę powołującą państwową służbę do tworzenia ogólnej listy stron zawierających nielegalne treści: pornografię dziecięcą, instrukcje produkcji, kupna i sprzedaży narkotyków oraz informacje o metodach samobójstwa. Kontrowersje wokół tego prawa w społeczeństwie nie ustępują. Z jednej strony przyczynia się to do lepszej ochrony użytkowników przed niechcianymi treściami, z drugiej jest sprzeczne z art. 29 ust. 4 i 5 Konstytucji Federacji Rosyjskiej, czyli ogranicza prawa obywateli do swobodnego wyszukiwania i rozpowszechniania informacji. Co więcej, dzięki tej ustawie będzie można blokować strony internetowe bez procesu, a nie siedlisko pedofilii i narkomanii, ale np. opozycyjne zasoby informacyjne mogą zostać zaatakowane. Tak jest w przypadku ChRL z ich „Wielką chińską zaporą sieciową”. Ale czas pokaże, jak będzie działać „duża rosyjska czarna lista”.
