Adres IP to unikalny adres dla sprzętu sieciowego. Jest przeznaczony do identyfikacji komputerów osobistych, koncentratorów, przełączników lub routerów w sieci.
Instrukcje
Krok 1
Adres IP składa się z dwóch części. Pierwsza część to numer sieci, który administrator może wybrać dowolnie lub zgodnie z zaleceniem specjalnej jednostki internetowej (Centrum Informacji Sieciowej, NIC). Druga część adresu IP to numer hosta, który jest ustawiany niezależnie od adresu hosta. Cały adres to czterobajtowa wiadomość w postaci 192.168.1.200. Każda liczba w tej grupie jest wartością jednego z bajtów, zapisaną w postaci dziesiętnej. Można powiedzieć, że adres IP nie charakteryzuje pojedynczego komputera lub koncentratora, ale jedno połączenie danej sieci lokalnej lub globalnej.
Krok 2
Wszystkie adresy IP można podzielić na kilka klas. Sieci klasy A tego typu mają numery w zakresie od 1 do 126, a numer 127 jest zarezerwowany dla informacji zwrotnych podczas testowania działania oprogramowania hosta bez faktycznego wysyłania pakietu przez sieć. Ten adres nazywa się pętlą zwrotną. Numer adresu sieciowego to jeden bajt, pozostałe trzy to numery hosta i sieci.
Krok 3
Klasa B Zakres numerów dla takich sieci to 128-191. Na część adresową sieci i węzeł przydzielone są 2 bajty. Klasa SS Sieci tej klasy są zaprojektowane do używania nie więcej niż 28 węzłów. Zakres adresowania mieści się w zakresie numerów 192-223. Część adresowa to 3 bajty, a adres węzła to jeden.
Krok 4
Klasa D Ta klasa oznacza specjalny adres multicastowy, którego adres nie jest podzielony na pola sieci i numerów hostów. W takim przypadku węzły automatycznie identyfikują, do której grupy należą. Pakiety informacji przesyłane przez sieć są odbierane przez wszystkie węzły tego typu jednocześnie. Zakres liczb to 224-239.
Krok 5
Klasa E Ten typ nie jest obecnie używany, jest zarezerwowany do wykorzystania w przyszłości. Szczegółowe informacje na temat klas adresów IP można znaleźć na rysunku.
