W klasycznym sensie Internet to zespół wielu sieci komputerowych przeznaczonych do przechowywania i wymiany informacji. Internet jest często określany jako sieć ogólnoświatowa lub globalna. Eksperci szacują, że do połowy 2012 roku ponad 30 proc. światowej populacji korzystało z Internetu. A Internet pojawił się dzięki konfrontacji dwóch supermocarstw.
NORAD
W 1949 roku w Związku Radzieckim testowano bombę atomową, a 3 lata później bombę wodorową. W 1957 roku z kosmodromu należącego do ZSRR wystrzelono pierwszego sztucznego satelitę Ziemi. Największy kraj na świecie dysponuje pojazdem zdolnym przetransportować ładunek jądrowy w dowolne miejsce. Rząd USA był zaniepokojony pojawiającą się sytuacją i poinstruował naukowców i inżynierów, aby stworzyli system wczesnego ostrzegania o wszelkich zagrożeniach. Przez Biegun Północny przebiegała najkrótsza trajektoria pocisków, jaką Związek Radziecki mógł wysłać w kierunku Stanów Zjednoczonych, dlatego w północnej Kanadzie zbudowano kompleks z systemem ostrzegania o nazwie NORAD. Niestety, pomimo rozwiniętej sieci stacji, taki system mógł powiadomić siły bezpieczeństwa o zbliżaniu się rakiety zaledwie 10-15 minut przed dotarciem do powierzchni ziemi.
W 1964 roku w pobliżu Colorado Springs rozpoczęło działalność podziemne centrum kontroli systemu NORAD. Przy pomocy potężnych wówczas komputerów informacje pochodzące ze stacji zaczęły być przetwarzane znacznie szybciej. W ciągu dwóch lat do systemu podłączono służby ruchu lotniczego, a wkrótce różne służby meteorologiczne. Tak więc w połowie lat 60. w Stanach Zjednoczonych działała globalna sieć komputerowa, z której korzystało nie tylko wojsko, ale także organizacje i departamenty cywilne. Ale nie można było na tym poprzestać. W ZSRR zaczęto rzucać ładunki o takiej sile, które są w stanie zniwelować górę Czejenów, w głębinach, na których opierało się „serce” NORAD. Wystarczy jedno precyzyjne trafienie i system się zepsuje. W Stanach Zjednoczonych rozpoczęto poszukiwania innych metod tworzenia sieci zdolnej do funkcjonowania nawet po pokonaniu kilku dowolnych obszarów.
APRANET
Pod koniec lat 60. specjaliści z kilku amerykańskich uniwersytetów opracowali i ustanowili stabilną pracę jednej sieci komputerowej o nazwie APRANET (Advanced Research Projects Agency Network). W 1968 roku na Uniwersytecie Stanforda zademonstrowano system hipertekstowy. Rok później za udany uznano eksperyment polegający na przenoszeniu słów między komputerami. W odległości 5 metrów zainstalowano dwa komputery elektroniczne. Z jednego takiego komputera do drugiego przekazywane było słowo login. Jednak połączenie zostało przerwane po przesłaniu tylko dwóch liter. W 1969 roku sieć obejmowała komputery z 4 instytucji edukacyjnych: University of California (Los Angeles), California State University (Santa Barbara), Stanford University i University of Utah. Pieniądze na rozwój systemu przekazał Departament Obrony USA. APRANET okazał się na tyle wygodny, że naukowcy zaczęli z niego korzystać. Pierwszym serwerem przyszłej sieci WWW był komputer Honeywell DP-16, który miał 24 kilobajty pamięci RAM.
W 1971 roku powstał pierwszy program do tworzenia i wysyłania e-maili. W 1973 roku sieć stała się międzynarodowa. Za pomocą transatlantyckiego kabla telefonicznego udało się połączyć komputery w USA, Norwegii i Wielkiej Brytanii. W latach 70. przez sieć przesyłane były głównie e-maile. W tym samym czasie pojawiły się pierwsze listy mailingowe i fora dyskusyjne. Na świecie istniało kilkadziesiąt podobnych systemów, które nie mogły ze sobą współpracować ze względu na różnice techniczne, po czym rozpoczął się proces standaryzacji protokołów przesyłania danych, który zakończył się w latach 1982-1983. 1 stycznia 1983 r. sieć APRANET zaczęła korzystać z protokołu TCP/IP, który z powodzeniem stosowany jest do dziś. W tym czasie większość ludzi nazywała APRANET Internetem.
INTERNET
W 1984 roku APRANET miał konkurenta. W Stanach Zjednoczonych uruchomiono NSFNet (National Science Foundation Network). Składał się z kilku mniejszych sieci, takich jak Bitnet i Usenet, i miał wówczas dużą przepustowość. To właśnie te dwa czynniki spowodowały, że nazwa „Internet” nadal była przypisywana nie APRANET, ale NSFNet. W ciągu zaledwie 10-12 miesięcy do sieci podłączono około 10 000 komputerów.
W 1988 roku możliwe stało się komunikowanie się w czasie rzeczywistym w Internecie. Stało się to dzięki protokołowi IRC (Internet Relay Chat). Koncepcja sieci WWW w jej dzisiejszym rozumieniu została opracowana w 1989 roku przez Tima Bernersa-Lee. Uważany jest również za twórcę protokołu HTTP i języka HTML.
W 1990 roku APRANET przestał istnieć, przegrywając pod każdym względem z NSFNet w konkurencji. W 1991 roku Internet stał się publiczny, a w 1993 roku pojawiła się pierwsza przeglądarka internetowa Mosaic. Do 1997 roku do Internetu podłączono około 10 milionów komputerów.
