Termin „punkt dostępu” ma dwa znaczenia. Pierwsza z nich odnosi się do fizycznego urządzenia, a druga odnosi się do adresu URL, który jest zawarty w ustawieniach telefonu komórkowego lub komputera do pracy z GPRS/EDGE/3G.
Obecnie szeroko stosowane są punkty dostępu Wi-Fi. Są to kompaktowe urządzenia zbliżone rozmiarami do domowych routerów. Najprostsze z nich wyposażone są w jedno wejście LAN i jedną antenę WiFi, natomiast bardziej wyrafinowane punkty dostępowe są połączone z routerami. Oprócz wejścia LAN są wyposażone w kilka wyjść, zwykle cztery. Takie urządzenie umożliwia podłączenie do jednego kanału internetowego metodą przewodową, a kilku innych - bezprzewodowo. Inne urządzenia, takie jak smartfony czy tablety, również mogą łączyć się z nimi bezprzewodowo, jeśli mają interfejs WiFi. Niektóre punkty dostępowe są połączone nie tylko z routerami, ale także z modemami, zwykle w standardzie ADSL. Inne takie urządzenia nie mają modemów ADSL, ale są złącza USB do podłączenia modemów WiMax. Ostatnio podobne urządzenia zostały wprowadzone na rynek dla modemów 3G, ostatnio do sprzedaży trafiły również hotspoty kieszonkowe. Są to samodzielne urządzenia zasilane bateryjnie. Łączą w sobie modem 3G, router i punkt dostępowy. Możesz podłączyć do nich urządzenia tylko bezprzewodowo, a nie może być ich więcej niż 5. Wprowadzając parametry z GPRS/EDGE/3G do telefonu lub komputera, musisz określić zupełnie inny punkt dostępowy - APN (Access Point Name). Nie ma to nic wspólnego z omówionymi powyżej urządzeniami. Jest to adres URL, od którego poprawnego wpisu bezpośrednio zależy taryfikacja wymiany danych. Prawie każdy operator ma możliwość określenia tego parametru na dwa sposoby: dla zwykłego dostępu do Internetu oraz dla WAP. Wiele bardzo starych telefonów obsługuje tylko drugą metodę, tymczasem koszt jednostki objętości danych jest znacznie zawyżony. Taryfikacja może zostać zawyżona, nawet jeśli ten parametr zostanie określony niepoprawnie lub w ogóle nie zostanie określony. A w ustawieniach usługi MMS jako nazwa punktu dostępu wskazany jest zupełnie inny adres URL. Dlatego podczas pracy z takimi wiadomościami płatne jest tylko ich wysyłanie, a ruch jest bezpłatny (poza roamingiem). Ale nie można uzyskać dostępu do innych serwerów za pośrednictwem takiego punktu dostępowego.
