Dziś już trudno sobie wyobrazić, jak przez kilkadziesiąt lat ludzie radzili sobie bez poczty elektronicznej, która mocno wkroczyła w życie współczesnego człowieka. Poczta e-mail jest niezbędna do prowadzenia działalności biznesowej, korespondencji biznesowej, do rejestracji na stronach internetowych i w sieciach społecznościowych, do komunikowania się i przesyłania różnych informacji: do tekstu listu można dołączyć dokumenty, pliki audio, wideo, dokumenty archiwalne.
Instrukcje
Krok 1
W 2015 roku poczta e-mail będzie obchodzić 40-lecie swojej premiery. A jej założycielem jest amerykański programista Ray Tomlinson, który pod koniec lat 70. ubiegłego wieku otrzymał zamówienie z Departamentu Obrony Stanów Zjednoczonych na opracowanie specjalnego oprogramowania - sieci komputerowej ARPANET. Już na początku lat 60. wojsko zaczęło wykorzystywać nowoczesne rozwiązania - aplikacje elektroniczne, które umożliwiają przesyłanie danych za pomocą technologii komputerowej. Ale to były bardzo krótkie wiadomości. Ponadto funkcja ta była dostępna tylko dla użytkowników pracujących na różnych terminalach tej samej maszyny.
Krok 2
Ray Tomlinson postanowił pójść dalej i zająć się sprawą powierzoną jemu i grupie podobnie myślących kolegów. W 1971 poświęcił się całkowicie nowemu rozwojowi, który z czasem wywrócił cały świat do góry nogami. Ale na początku lat 80. były to tylko zastosowania eksperymentalne. Stopniowo Ray Tomlinson uzupełniał je i ulepszał. Najpierw wymyślił protokół transmisji danych, który był wykorzystywany w pracy tylko kilku pracowników działu. A w ostatnich dniach listopada 1975 roku udało mu się wysłać swoim kolegom bardzo krótką, bo zaledwie ośmioznakową, usuniętą wiadomość z tekstem qwertyui. Wydarzenie to stało się prawdziwym przełomem w technologii komputerowej, a program został nazwany SNDMSG od frazy Wyślij wiadomość.
Krok 3
Aby otrzymać list, użytkownik musiał wcześniej stworzyć własną skrzynkę e-mail w celu zbierania informacji. Początkowo był to dokument tekstowy, na końcu którego użytkownik mógł napisać swoją wiadomość. Dostęp do tych informacji oraz możliwość ich edycji miał tylko twórca skrzynki pocztowej.
Krok 4
Po osiągnięciu rozwiązania przydzielonego zadania deweloper kontynuował ulepszanie i uzupełnianie programu. Zaczął więc tworzyć eksperymentalny protokół CYPNET, który umożliwiał wymianę informacji z użytkownikami zdalnych komputerów w sieci ARPANET. W tym czasie połączyła już piętnaście węzłów. Projekt CYPNET umożliwił transfer danych, SNDMSG - edycję informacji. Tomlinson zmodyfikował później obie aplikacje i połączył je w jeden wspólny program. Aby nauczyć system identyfikowania „swojego” lub „innego” adresata, pracującego na tym samym komputerze z podłączonym systemem ARPANET, pozostało tylko rozwiązać problem z nazwą skrzynki i jej lokalizacją. Po dokładnym zbadaniu znaków na klawiaturze Tomlison zasugerował użycie „psa” - @. Po pewnych eksperymentach udało się poprawnie przekierować list do pożądanego odbiorcy na „obcym” komputerze. Zadanie zostało rozwiązane i z biegiem lat stało się szeroko rozpowszechnione nie tylko w rozwoju wojskowym, ale także w życiu cywilnym. Później ta nowość, z udziałem i wyrafinowaniem Douga Engelbata, który doprowadził pocztę elektroniczną do nowoczesnej formy, z powodzeniem wkroczyła w codzienne życie zwykłych internautów. A teraz dla wielu jest to integralna część ich życia.
