Wpisując ten lub inny adres w pasku wyszukiwania przeglądarki, prawie nikt nie myśli o znaczeniu dziwnych skrótów www i http. Są uważane za ten sam integralny atrybut adresu strony, co wskazanie strefy domeny, ale we współczesnym świecie te skróty są bardziej atawizmem.
Wynalazcą WWW i HTTP jest brytyjski naukowiec Tim Berners-Lee, który zaproponował wykorzystanie Internetu do ułatwienia pracy z dokumentami w organizacji, w której pracował.
Aby zrozumieć, co oznaczają www i http w adresie witryny, a także zrozumieć, dlaczego są one potrzebne, należy przyjrzeć się historii sieci WWW. Internet został wynaleziony w 1989 roku jako sposób przechowywania i przesyłania danych w formacie hipertekstowym. Hipertekst odnosi się tutaj do sposobu organizowania informacji poprzez budowanie linków i linków. W sensie ogólnym hipertekstem jest każdy tekst, który zawiera linki do innych tekstów, na przykład encyklopedia. Serwis to także zbiór dokumentów hipertekstowych.
Co to jest WWW?
Tim Berners-Lee jest także autorem pierwszej na świecie witryny internetowej, która skompilowała samouczki dotyczące budowania serwerów i przeglądarek.
Technologie na początku lat 90. ubiegłego wieku dopiero ewoluowały, więc różne serwery były wykorzystywane do różnych potrzeb. Na przykład istniały oddzielne serwery do przesyłania plików (ftp), do wysyłania e-maili (poczta) i do dostępu do dokumentów hipertekstowych (www). Skrót WWW pochodzi od World Wide Web, co tłumaczy się jako World Wide Web. Bardzo często sieć WWW jest mylona z Internetem, chociaż w rzeczywistości Internet to tylko zbiór komputerów połączonych we wspólną sieć, a WWW jest jednym ze środków transmisji danych. Ponieważ to właśnie World Wide Web jest najpopularniejszym sposobem korzystania z Internetu, często w adresie strony pomijany jest przedrostek www, ponieważ domyślnie zakłada się, że użytkownik jest zainteresowany hipertekstem.
Protokół hipertekstowy
Jeśli chodzi o HTTP, skrót ten jest również tworzony przez skrócenie pojęcia HyperText Transfer Protocol, czyli „Hypertext Transfer Protocol”. Odnosi się to do określonego standardu kodowania i przetwarzania danych, który umożliwia użytkownikom przeglądanie stron internetowych w postaci dokumentów hipertekstowych. Protokół http działa według następującego schematu: klient formuje żądanie i kieruje je do serwera, który przetwarza to żądanie i wysyła wynik do klienta. Z biegiem czasu http zaczął być używany nie tylko do hipertekstu, ale także do innych rodzajów danych, więc nowoczesne przeglądarki automatycznie z niego korzystają, chyba że wyraźnie wskazano inaczej, na przykład protokół przesyłania plików ftp.
